早出晚归

          心思给路人你可否于心有愧
          街灯共晚风亦会令你沉醉
          你我穿梭人潮心存侥幸就好
          欢乐喜好被扬弃你还在搞笑
          也曾舍身一搏也曾身心疲惫
          哪怕一生嘲声刺我又有何畏
          你和谁说我也幽默也很无聊
          奇在人类常被禁锢还在炫耀
              一生无畏哪怕人死心累
              想在茫然人海安然入睡
                       你把心给谁
                       又为谁人流泪
                 怜悯你独自等到太黑
               一生无憾你和她早出晚归
                想在不安深夜有个人陪
                           你和她暧昧
                           你给她安慰
                     幸免我煽情你未学会